Alan Edwin Baxter był amerykańskim aktorem filmowym. Znany w szczególności z ról łajdaków, morderców i przestępców. Szczyt jego kariery przypadł na lata 30-te i 40-te, ale później zabrakło dla niego propozycji w kinie i zaczął występować w telewizji.
Urodził się w zamożnej rodzinie w Ohio (USA). Po ukończeniu szkoły średniej, studiował aktorstwo na Williams College w Williamstown, gdzie poznał
Elię Kazana, który stał się jego bliskim przyjacielem. Po ukończeniu nauki obydwaj rozpoczęli edukację w Yale School of Drama. Baxter nawiązał współpracę z Group Theatre i zaczął pojawiać się na scenie teatralnej we wczesnych latach 30-tych. Jego występ w sztuce "Black Pit" w roku 1935 został zauważony przez łowcę talentów z Hollywood i tak rozpoczęła się jego kariera filmowa.
Debiutował na srebrnym ekranie w roku 1935 w filmie "
Mary Burns, Fugitive". Grywał rolę niebezpiecznych i podejrzanych typów w filmach "
Thirteen Hours by Air", "
Duże brązowe oczy", "
The Case Against Mrs. Ames", lecz jego kontrakt wygasł. Karierę kontynuował jako wolny strzelec i powielał swój wizerunek przestępcy w filmach: "
Parole!", "
Breezing Home", "
Wide Open Faces" czy "
Each Dawn I Die".
Był solidnym aktorem w filmach klasy "B" i pojawiał się też w rolach drugoplanowych w filmach klasy "A". Czasami też przełamywał swój wizerunek, grając sympatyczniejsze role, jak w filmie "
Pomaluj swój wóz".
Wspaniałym osiągnięciem jego filmowej kariery był występ w filmie "
Sabotaż"
Alfreda Hitchcocka, gdzie zagrał nazistowskiego szpiega.
W wieku 35 lat aktor wstąpił do sił powietrznych armii USA. Dzięki nabytym umiejętnościom mógł zagrać w filmie "
Winged Victory" w roku 1944.
Powojenna rzeczywistość nie stwarzała wielu okazji do grania poważnych ról i Baxter powrócił na deski teatru. W telewizji pojawił się w takich produkcjach jak: "The Rifleman", "Wagon Train", "Colt. 45" i "
Alfred Hitchcock Presents". Ostatnią ważną rolą była ta w filmie "
Szczury" z roku 1971. Wówczas jednak aktor walczył już z rakiem.
Był dwukrotnie żonaty: z Barbarą Williams, która zmarła w roku 1953, i Christy Palmer, która była z nim aż do jego śmierci w roku 1976.