Z nowych postaci tylko Kapitan w miarę daje radę... Babcia przerysowana, ile już w końcu mieliśmy zabawnych, nieco szurniętych staruszek? O Shirze, która najwyraźniej miała być jedną z bardziej znaczących postaci, a jest płaska jak równina tucholska nawet nie wspomnę. Okropnie napisany wątek miłosny między nią i Diego, co szczególnie mi się nie podobało, bo Diego to zdecydowanie moja ulubiona postać.
Ciężko się wczuć, ale można się trochę pośmiać. Wzruszyć się jest raczej niemożliwe, a jestem typem osoby, która uwielbia płakać na animacjach. Wszystko bardzo, bardzo przewidywalne.
Podsumowując, tak jak trzecią część ciągnął Buck, tak czwartej nie ciągnie nikt, bo choć jak napisałam Kapitan daje radę, to ciągle nie jest to.
Takie do obejrzenia przy sobotniej jajecznicy na śniadanie, z kilkoma przerwami na siku i sprawdzenie fejsa.
Daję pięć za czysty sentyment do serii i kilka tekstów, które mnie rozbawiły.